Choroba porzeczki czerwonej jest o tyle uciążliwa, że nie tylko uniemożliwia zdobycie większych plonów, ale nawet może uśmiercić krzewy. Z tego powodu ważne jest, aby szybko odkryć, co atakuje czerwoną porzeczkę i zwalczyć problem w zarodku.
Zarówno czerwona, jak i czarna porzeczka mogą intensywnie chorować, jeśli zostaną zaniedbane. Każdy plantator musi wiedzieć, w jaki sposób zapobiegać groźnym schorzeniom porzeczki, by rosła zdrowo i dawała obfite plony. Sprawdź, jakie są najczęściej pojawiający się szkodnik i choroba porzeczki czerwonej zarówno w uprawie przydomowej, jak i na plantacjach.
Choroba porzeczki czerwonej – skąd się bierze?
Istnieje przynajmniej kilka czynników, które są odpowiedzialne za rozwój choroby porzeczki czerwonej. Niektóre z nich bez trudu możesz wyeliminować, dbając o sadzenie i podlewanie krzewów, a także odpowiednią pielęgnację w okresie kwitnienia i owocowania.
Nieprawidłowe stanowisko i uprawa
Źle wybrane miejsce uprawy, a także brak dostosowania warunków do potrzeb porzeczek może skutkować pojawianiem się szkodników czy choroby. Porzeczka czerwona choruje zazwyczaj w sytuacji, gdy gleba jest zbyt sucha, a wilgotność powietrza za wysoka. Może też się zdarzyć, że niektóre choroby rozwijają się wskutek nieprawidłowego nawożenia. Dotyczy to przede wszystkim nadmiernego dokarmiania azotem, dlatego tak ważne jest przemyślenie dawek, zwłaszcza w przypadku preparatów wieloskładnikowych.
Zakup sadzonek z niepewnego miejsca
Zarówno porzeczka czarna, jak i czerwone powinny być kupione z pewnego miejsca. Dobrej jakości hodowla sprzedaje wyłącznie zdrowe sadzonki. Jeśli zauważysz, że rośliny są przerzedzone, mają niepełne korzenie, zdartą korę czy plamy na liściach – nie kupuj ich. W przeciwnym razie możesz przynieść do swojego ogrodu wiele problemów w postaci choroby porzeczki czerwonej.
Brak dbałości o otoczenie porzeczek
Niekiedy zdarza się, że choroba porzeczki czerwonej spowodowana jest otoczeniem. Roślina, która rośnie blisko innych chorych krzewów, bardzo szybko może przejąć chorobę również na siebie. Z tego samego powodu ważne jest sprzątanie wokół okazów jesienią. Gnijące, rozkładające się liście są świetnym rezerwuarem grzybów czy niektórych szkodników. Aby je wyeliminować, wystarczy usuwać opadłe liście, owoce i gałązki, a także chwasty.
Opadzina liści porzeczek
To choroba porzeczki czerwonej, która polega na przedwczesnym opadaniu liści. Nazywana jest również antraknozą. Na początku na krzewie pojawiają się charakterystyczne, brunatne plamki. Z czasem roślina może całkowicie zgubić liście. Ta choroba czarnej porzeczki, jak i odmian białych i czerwonych może porazić wszystkie rośliny, bo łatwo się rozprzestrzenia. Sprzyja temu wysoka wilgotność, ułatwiająca roznoszenie zarodników. Niezbędne jest dolistne stosowanie środków ochrony roślin.
Łyżeczkowatość liści porzeczki czerwonej
Ta choroba porzeczki czerwonej występuje stosunkowo często. Jest ona wywoływana przez wirusy, które zagrażają też malinie i wywołują u niej pierścieniowatą plamistość. W tym przypadku na części rośliny – przede wszystkim liściach – pojawia się mozaikowy, charakterystyczny wzór z żółtymi plamami, a one same zmieniają kształt na łyżeczkowaty.
Mszyca porzeczkowo-czyściecowa
Mszyca przede wszystkim żeruje wczesną wiosną i to wtedy jest najbardziej widoczna na krzewach. Latem znika z krzaków, aby pojawić się na nich jesienią i pod powierzchnią liści składać jaja, które przetrwają tam do wiosny. Wypukłe, czerwone plamy na liściach mówią o tym, że na spodniej stronie liści prawdopodobnie żeruje mszyca.
To chyba najczęstsze szkodniki porzeczek, które warto zwalczać na kilka metod. Rośliny należy opryskiwać wiosną, nie obawiając się o przedwczesne działanie – później mszyca znika z krzaków. Dodatkowo warto też umieć rozpoznać objawy choroby porzeczki czerwonej, aby wybrać rozwiązania ekologiczne. Niektórzy plantatorzy na mniejszą skalę sprowadzają np. biedronki. Owady te żywią się mszycami.
Mączniak agrestu
Ta choroba grzybowa występuje w dwóch wersjach – europejskiej i amerykańskiej; obie dotykają porzeczek i agrestu. Druga z nich pojawia się już w kwietniu, jest bardziej agresywna i czyni więcej szkód. Z kolei mączniak prawdziwy europejski jest zauważalny głównie w maju. W obu przypadkach na całej roślinie, w tym liściach, pędach, a nawet owocach, pojawia się charakterystyczny, kożuchowaty nalot. Sprawia on, że plony są bardzo skąpe, owoce porzeczki niesmaczne, a cały krzew stopniowo zamiera. Aby zwalczyć tę chorobę czerwonej porzeczki, konieczny jest oprysk.
Biała plamistość liści
Wywołujący tę chorobę porzeczki czerwonej grzyb zimuje na opadłych liściach i pędach, dlatego też pielęgnacja porzeczki w celu zapobiegania mu jest tak istotna. Na liściach pojawiają się białe plamki, które otaczają brązowe obwódki. W tym przypadku lepiej jest stosować środki zapobiegawcze, które zwykle całkowicie chronią porzeczkę przed tą powszechną chorobą i szkodnikami, które współwystępują na roślinie.
Zamieranie pędów
Zamieranie pędów porzeczki to choroba, która powoduje największe straty. Atakuje wierzchołki pędów porzeczki czarnej i czerwonej, przez co negatywnie wpływa na rozwój pędów, liści i pąków kwiatowych. Wskutek tej poważnej choroby porzeczkom czerwonym mogą żółknąć liście, aż roślina całkowicie zamiera. W ramach leczenia porzeczek zwykle konieczne jest wykonanie radykalnego cięcia.
Rdza porzeczkowo-wejmutkowa
To choroba porzeczkowa, która jednak przenosi się z innych drzew – przede wszystkim sosen wejmutek. Pierwsze objawy choroby są trudno zauważalne, bo pojawiają się na spodniej części blaszek liściowych i mają formę rdzawych plam. W rezultacie liście żółkną i po prostu opadają.
Sposoby zwalczania chorób porzeczki
Niektóre odmiany porzeczki są odporne na część schorzeń, np. antraknozę – w takim przypadku prawdopodobieństwo chorób porzeczki czerwonej jest po prostu niższe. W przypadku najczęstszych chorób, na przykład białej plamistości, której zarodniki grzyba pozostają w uśpieniu przy nieodpowiedniej pielęgnacji krzewów, wystarczy odpowiednio dbać o ogród albo uprawę. Pamiętaj, że odporność na choroby zależy zarówno od przygotowania podłoża, wyboru stanowiska do sadzenia porzeczek, jak i zakupu zdrowych sadzonek.
W chorobach grzybowych stosuje się fungicydy, najczęściej w formie oprysku powtarzanego kilkakrotnie. Chorobom wirusowym można zapobiegać przez odpowiednie odkażanie narzędzi służących do przycinania pędów i liści. Z kolei w przypadku szkodników najczęściej stosuje się metody ekologiczne albo opryski w formie substancji oleistych, które działają biobójczo. Zwalczanie choroby porzeczki czerwonej zawsze należy jednak zacząć od zdiagnozowania, co dolega uprawie.
Pamiętaj, że choroba porzeczki czerwonej może atakować również inne krzewy. Z tego powodu zawsze analizuj, gdzie konkretnie posadzić nowe sadzonki. W niektórych miejscach, np. koło agrestu, malin czy sosen wejmutek jest to po prostu niewskazane.
Powiązane artykuły:
- Jakie choroby porzeczek zagrażają twojej uprawie? Poznaj najczęstsze szkodniki porzeczki czarnej i czerwonej oraz sposoby ich zwalczania
- Choroby agrestu – jak je rozpoznawać i zwalczać?
- Choroby porzeczki czarnej – jak zwalczać szkodniki, antraknozę i inne choroby grzybowe czarnych porzeczek oraz agrestu
- Choroby porzeczki czarnej – jak rozpoznać i leczyć
- Nawożenie porzeczek. Kiedy i jakie nawozy stosować w uprawie porzeczki czarnej, czerwonej i białej? Program nawożenia